Prydumaŭ raj kaśmičny dla siabie. Z dušoj i ciełam u adnym adzieńni Laču, hukaju: «Ty nie tut? Ty dzie?» Nasustrač – zorki, postaci i cieni. Ciabie niama... Ty tam, Ty na Ziamłi! I ja viartajusia, bo ŭ kosmasie samotna. Laču tudy, dzie my z Taboj byłi. ... Raj na Ziamłi: sapraŭdny, nie chałodny!
|
|